Хьюстон университетінің психология кафедрасының доценті Джереми И. Борджон нәрестелердің алғашқы дыбыстары мен сөз қалыптастыруға тырысулары жүрек соғу жиілігімен тікелей байланысты екенін атап өтті. Зерттеу нәтижелері тіл дамуын түсінуде және сөйлеу мен сөйлеу дағдысы бұзылудың белгілерін анықтауда маңызды рөл атқарады.
Нәрестелер үшін таныс сөздерді айту тек когнитивтік процесс емес. Бұл – олардың денедегі әртүрлі қызмет атқаратын бұлшықеттерді үйлестіруді үйренуін талап ететін моторлық дағды. Бұл үйлесім жүрек соғу жиілігінің тұрақты ауытқуларымен тікелей байланысты. Борджон 24 айлық балалардың жүрек соғу жиілігінің ауытқулары олардың дыбыс шығаруына және сөз қалыптастыруына қалай әсер ететінін зерттеді. Ол жүрек соғу жиілігінің ауытқулары дыбыстардың ұзақтығымен және оларды таныс сөздер ретінде қабылдау ықтималдығымен байланысты екенін анықтады.
«Барлық сүтқоректілерде жүрек соғу жиілігі табиғи түрде ырғақты үлгіде үнемі артып, содан кейін азаяды. Нәрестелердің вокализация жасау ықтималдығы жүрек соғу ауытқуларының жергілікті шыңына (максимум) немесе ойпатына (минимум) жеткен сәттерде жоғары болды», – деді Борджон.
Борджон мен оның командасы 18-27 айлық 34 нәрестеден шыққан 2708 дыбысты зерттеді. Бұл жастағы балалар әлі толық сөздерді айта алмайды. Зерттеушілер нәрестелердің күлкі, жылау сияқты кез келген дыбыстарын жүрек соғу ырғағымен салыстырып талдады.
«Нәрестенің шығарған әрбір дыбысы оның миы мен денесінің үйлесімді жұмыс істеуін үйренуге көмектеседі, бұл ақыр соңында сөйлеуге алып келеді», – деді Борджон.
Нәрестелер өскен сайын олардың жүрек соғу мен тыныс алу сияқты функцияларын бақылайтын автономдық жүйке жүйесі де дамиды. Өмірдің алғашқы бірнеше жылында жүрек пен өкпе жұмысының айтарлықтай өзгерістері байқалады, бұл үрдіс адамның бүкіл өмірінде жалғасады.
«Автономдық жүйке жүйесінің дамып келе жатқан нәрестелердің дыбыстарымен байланысын түсіну – тілдің қалай қалыптасатынын және тілдің атиптік дамуының қауіп факторларын зерттеудегі маңызды қадам», – деді Борджон.